hangi bahçeye baksam
vahası içine boğuluyor
çöl uyumuyor geceleri
kum kum üstüne
savuruyor kırmızısını karanfillerin
ve gömüyor çığlığını tohumun
vaha gittikçe çorak
gittikçe hazin bir susuş
içine, içinden kırılıyor
aşkın yazılmış bütün hikayesi
hızlanıyor göğümde akbaba
aklığını yalanlayan kanatları
kapatıyor güneşi
gölgede korunaksız kalıyor
insanlığın gözleri
ve kalp bir ganimet artık
keskin gaganın altında
ey karanfil
tohumunun zerresi yeter
gökyüzünü öpmeye
fısıltın dağıtır kumun lekesini
yaprak yeniden hücresini doğurur
kırmızıyı ıkınarak
bedeli ödediğimdir
ey çöl
gece seninse sabah karanfilindir
.............
Emine Başa
Emine Başa
Kayıt Tarihi : 14.10.2025 13:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!