Çökme Dostum Şiiri - Hamit Atay

ÇÖKME DOSTUM
Üzgün olan bir dosta...

Çok üzgünsün biliyorum,
Yüzündeki gülüş göç etmiş,
Gözlerin suskun, yüreğin darmadağın…
Ama buradayım, yanındayım,
Unutma dostum, bu da geçer inan.

Dünya bazen yıkar bizi yere,
Sebepsizce, acımasızca.
Ama sen dimdik durmuşsun onca fırtınada,
Şimdi mi düşeceksin?
Yok be kanka, sen öyle biri değilsin.

Ağla gerekiyorsa,
Ama saklama içindekini.
Gözyaşı zayıflık değil,
Temizler içini, söndürür yangınları.

Unutma, karanlık en çok
Güneş doğmadan önce yoğun olur.
Sabah gelecek dostum,
Yeter ki sabret,
Yeter ki bırakma kendini.

Kırılmışsın belki,
Ama her kırık yerinden
Işık sızar bazen.
Belki de bu acı
Yeni bir senin habercisi.

Yanındayım işte,
Sessizce otururum gerekirse,
Hiçbir şey demem, sadece dinlerim.
Çünkü dostluk bazen
Sadece “buradayım” demektir.

Çok üzgünsün…
Ama çok güçlü bir yüreğin var.
Unutma dostum,
Karanlığa inat
Senin içinde hâlâ bir kıvılcım var.

Hamit Atay