Çok Zor Şiiri - Nasıf Acar

Vakti dolan yaprak,
Düşer dalından döne döne...
Kuluçka süresi dolan yumurta,
Çatlar vakti zamanında,
Çıkar yavru civcivler...
Süresi dolan doğum,
Gerçekleşir sancılarıyla...
Çiçeklerin ömrü,
Zamanı geçince solar,
Düşer yerlere, kurur...
Ve karakış düşer zamanla yuvalara,
Soğur yuvalar, poyraza, ayaza vurur.
Uzun yıllar öncesinden,
Çok eskilerden böyledir.
Gülen yüzünüz,
Fotoğraflarda asılı kalır.
Harmanda,
Yaba önüne atılmış,
Samanla buğday gibi,
Savrulur günler, haftalar, aylar...
Ve bilinmez,
Kimbilir,
Ne zaman?
Neden ve nerelerde?
Nasıl çıkar karşımıza?
Korktuğumuz nihai son.
O sonları kabullenmek,
Çok zor,
Çokkk zorrrr...