Çok yol gözledim,
Ne çok yol gözledim, bilemezsin.
*
Gölgelerle saklambaç oynardı bakışlarım
Her tıkırtı bir heyecan yaratırdı kalbimde
Sabah olsun istemezdim..
Ki, bitmesin içimde ümit!
Uykuyla barışamazdım bir türlü
*
Kimse sevemezdi karanlığı,
benim sevdiğim kadar
Ve hiç kimse korkmamıştır aydınlıktan
benim korktuğum kadar
Karanlık, ümit demekti çünkü..
Aydınlıksa acı gerçek, yalnızlık!
Sanırdım ki karanlığın içinden
biri çıkıp geliverecek.
*
Gözlerim ufukta,
gözlerim karanlıkta
kulağım tıkırtılarda
çok yol gözledim..
Ne çok yol gözledim,
bilemezsin.
Temmuz,2015
Hasan ZekiKayıt Tarihi : 29.7.2015 00:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!