Çok Mana Taşır Bakışlarım

Bir şiirde,şarkıda,sokaklarda,en çokta yağmurda,
hatırlarım seni.
Beni sorma sakın,saçlarıma ak düştü.
Sakallarım hala aynı.
Fıtratım ciddi bilirsin hala aynı.
Diyemem halimi,devlet sırrı.
Sorma sakın halimi.
Efkar basar nefesim daralır.
Kafam atar bu şehir bunaltır.
Kaçmak isterim bırakmazlar peşimi.
Ben de yaşarım kafamda delice.
Yaş kalmadı akacak,dost kalmadı konuşacak.
Yürekten insanlar azaldı beni anlayacak.
Yıllar yordu beni,yollar iyi gelir bana.
Plansızca aniden gidilen.
Bilirsin yalnızlığı severim.
Yağmurda koşar,karda yürürüm.
Sevmem rutini.
Ama bırakmazlar peşimi,yaşarım bende kafamda.
Hayat yalnızlıktır aslında.
Öğrenirsen yalnızlığın kıymetini.
Ozaman anlarsın kendi heybetini.
Bir şarkıda,şiirde yaşarım seni.
Ulan derim ne günlerdi.
Tebessüm olur,sonra mı?söverim.
En çokta kendime kızarım.
Böyle yedim ömrümü,beş para etmezlere verdiğim değere.
Olsun ben değil,beni kaybedenler utansın.
Tabi varsa yüzleri.
Gerçi ne bilecekler edebi,ortada ederi.
Herkes kendine yakışanı yapar.
Gökte olanın gözü yerde,Yerde olanın gözü gökte.
Bir şiirde,şarkıda canımın yandığında hatırlarım seni.
Gülüşlerimde,Gözyaşımda.
Bana bıraktığın hatıralarda.
Emanet ettiğin o cefalarda.
Senin olmayacak mutlulukta.
Yerli,yersiz,zamanlı,zamansız hatırlarım.
Sonra neyse der susarım.
Kafamda yaşarım,içimde saklarım.
Çok mana taşır bakışlarım...