Coğrafya Üzerine Dipnot Şiiri - Memduh A ...

Aynı zamanda yaşadık;
Güneş doğduğunda,
Bulut ağdığında,
Çiçek açtığında,
Yağmur yağdığında,
Bir çocuk dile geldiğinde…
Ekmek için ev için toprağı karıştırırken
Birlikte idik yeryüzünde.

Ezanla açılan evlerimizde,
Birlikte oturduk iftar sofrasına.
Kutlu gecelerde,
Ellerimiz birlikte açıldı Hak katına.
Meydanlarda “kahrolsun, yaşasın” ekseninde,
Buluştu “zenci” sesimiz,
Nasıl koptu ki kalplerin bağı,
İçe döndü öfkemiz!
Seni benim tüfeğimle vurdular,
Beni senin ellerinle boğdular!

Yine doğuyor güneş,
Yine yağıyor yağmurlar içli,
Yine açıyor çiçekler hazin,
Yine dile geliyor bu şirin çocuk,
Dilinde sevgi yok, aşk yok,
Ölüm gösterirken tüm saatler,
Yaşatma aşkından eser yok!
Yaralı ve yanık coğrafya üstüne,
Türküler bile söylenmez!
Kalplere yerleşmiş intikam,
Kılıçlar çekilmiş bizden bize,
Toprağa düşer günde yüzlerce can,
Bu ne korkunç öfkedir,
Öznesi Müslüman!