Her biri pamuk demeti
ve kar beyazı bulutları gök mavisi zeminde bırakarak
ve küçücük çaylardan kara sulara akarak çekileceksin
ve güneşin doğduğu yerde
ve ömrünün tek kaybolmuşluğuna gideceksin
ve bileceksin
ve bakışlarının baka kaldığı yerde
ve bakakalışlarımdan
ve her sabah seninle ve sadece aklıma değil, kalbime doğduğunu göreceksin…
Sileceksin geçmişin en eskilerini
Saklamıştın oysa keskilerini ve çiçeklerin mis kokusunu her içine çektiğinde
ve her hazdan aldığın arı bir tat
ve hiç inat etmeden seveceksin…
Boğaç Yüzgül
Kayıt Tarihi : 7.10.2018 22:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!