Çocuktum;
Bulutlara hayaller ekerdim düş perdesini aralayıp.
Serilince uyuyacakmış gibi özenilen yorgan, yatak!
Ve hep boynuma ağrı salan yastıkla kavgam vardı.
Minik yüreğime emrolunan: Hadi uyu, uyku vakti!
Anamın mıhıydı kafama hep çaktığı.
Uyku tutmayan, anama inat bir hal içinde parlayan gözlerim:
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta