ayağımda lastik ayakkabı
ökçesi delinmiş örme çoraplar
üşüyor ayaklarım
Üşüyor anne
çatlamış tabanından
kar suları giriyor
sırılsıklam parmaklarım
üşüyor anne
kaba taşlardan yapımış yolda
yağmur suları bıçak gibi bilemiş
sivrilmiş taşlar ayağıma batıyor
çok acıyor anne
tahatadan yapılmış okul çantamda
defter kitap dolu olsada
yağmurdan,yaştan korusada
kollarım çok yoruluyor
acıyor anne
ördüğün eldivenler yırtılmıştı ya
soğuktan ellerim çatlıyor
öğretmenim bir bana bir elime bakıyor
korkuyorum anne
herkeste anorak parka
bende ise ördüğün hırka
düğmesi koptu önü açık diye
öğretmen çok kızıyor anne
buz gibi dondurdu kışın ayazı
tahtaya tebeşir yazmıyor yazı
öğretmen sınıfa sorunca bizi
ağlıyorum anne
oyuncak,ekmek istemiyorum
okulda verilen sütüde içmiyorum
paramız da yok biliyorum
senden bir tek şey istiyorum
cıslavet lastik alırmısın
anne
Kayıt Tarihi : 25.5.2012 15:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1965 -70 li yıllar,İlkokul yıllarımız,Sivasın o zaman gecekondu olan mahallelerinden,rastgele kırılmış taşların döşendiği yollardan,kar yağmur çamur,ne zor şartlar, Eğitim için her zorluğa katlanılır.
Bu güzel çalışma ile karşılaştım.
Tebrik ederim
Yaşayacaklarınız,
Yaşadıklarınızdan daha renkli,
Daha hareketli,
daha bereketli
Geçmesi temennisi ile
Doğum gününüzü tebrik eder
Sağlık Afiyet Başarı dolu bir ömür
Yüce Rabbimden niyaz ederim
Osman ERDOĞMUŞ
SAKARYA
TÜM YORUMLAR (1)