Trabzansız merdivenlerin sonundaki mutluluğa inandırılmış
Çocuklar gibiydik
Gülemiyorduk öyle her güzel şeye.
Hep bir öküz altında buzağı arar haldeydi insanlar.
Güven çoktan Haydarpaşa Gar'ından pılını pırtısını toplayıp terketmişti diyarı.
Sonrası, sonrası malum beş taş oynayan büyükler.
Gülmeyi unutan çocuklar.
Mine Yılmaz Sevinç
18.Temmuz.2022
21:20
Kayıt Tarihi : 23.5.2025 01:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!