Çocuklardık…
Yalın ayak baldırı çıplak…
Anadolu’mun bir ücra köşesinde doğan
Güneş yanığıydı tenimiz
Saçlarımız da kesikti hep
Çünkü…
Az büyütsek çoğalırdı bitlerimiz
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta