Balkonların demirlerinden sarkarsa çocukluğum
Düşüverir kalbime aman vermeden
Kalbimde bir yerlerde varsa çocukluğum
Geçer kararmış kalbime selam vermeden
Masumluğu kirletti zaman, katletti umudu
Umarsız sorular sordu zaman vermeden
Mazinin avuçlarında bilendim kendime
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta