Pembeydi evimiz, istasyonun hemen arkasında
Kara tren selamlardı her sabah, düdük sesi hala kulaklarımda
"Demiryolcu Kadir" derlerdi babama; dürüst, çalışkan devlet memuru; işinde, emeğinde, aşında
Çocuktum, hem de mutluydum çocukken ben Bor'da
Gün hiç bitmezdi sanki, mahallede özgürce koşardım
Akşam ezanı okunmadan eve varmaktı tek şartım
Sevmezdim top tepmeyi amma; übülük, yakar top oynardım
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta