Çocukluğumuzda Zile Şiiri - Mehmet Yardımcı

Çocukluğumuzda
Haşhaş tarlaları vardı Zile’de
Evimizin önünden yorgun argın kadınlar geçerdi
Yanakları haşhaş çiçeği gibi mor

Çocukluğumuzda
Üzümler küfelerle taşınırdı eşek sırtında
En az on sefer gidip gelinirdi
Üzüm yükünün altında ezilen eşeğin peşi sıra
Karadini / Meydanlık
Çakırkaya bağlarıyla evler arasında

Üzümler dökülürdü şınavatlara
Karabüzgüle
Narince
Güzel üzüm
Sabahlara kadar pekmez kaynardı ocaklarda
Kömeler batardı
Kazan dibi sıyırtılırdı parmak parmak
Yanakları al al kızlara

Hasat sonu kurban kesilirdi Zile’de
Emir Veren
Şeyh Ahmet
Aslan Dede’ye
Kimi çocuk
Kimi hastalık
Kimi bilinmez nice dert için
Dualarla gidilirdi evliyalara

Çocukluğumuzda gezir seyirleri olurdu Zile’de
Bütün şehir kırlara taşardı
Közlerde mısırlar haşlanır
Helvalar yapılırdı kazanlarla
Oyunlar oynardı kocaman adamlar
Katır kazığı
Uzun eşek
Kel motak kaygısızca

Kızlar mantuvar kurarlar niyet mânili
Çocuklar körebe / mimbirfo / istop oynarlardı
Anya manya kumpanya diye
Sayışmayla belirleyip ebeyi

Çocukluğumuzda kiraz seyirleri vardı Zile’de
Şimdi kiraz bayramı ya da festival denilen
Gerçek seyir o zamandı
Bütün Zile bağlardaydı semaverleriyle
Bağı olmayan olanınkinde

Kirazın dallarında çocuklar
Kimi kulağına takar allı sarılı
Kimi asma yapardı lâleyden

Televizyon yoktu çocukluğumuzda
Bir kitapçısı vardı Zile’nin
Levhasında kültür yazan tek gazetecisi
Bu nedenle
Son yıllara kadar bütün kitapçılara Kültür denirdi
Gerçekten kültür merkeziydi dükkânı

Kültür Derneği vardı çocukluğumuzda
Bütün dallarıyla sanatı aşılayan
Sanat sanat olarak yaşanırdı o yıllar
Çağıltı sayfalarında

Esnafı vardı gerçekten esnaf
Leblebicileri vardı
Urgancıları / kadayıfçıları / kalaycıları
Demircileri vardı
Her iş kolunun bir çarşısı vardı çocukluğumuzda

Meşin top dikilirdi ayakkabıcılar çarşısında
Çocukların en sevdiği buydu

Voleybol maçları yapılırdı okullar arasında
Kentin beş okulu arasında turnuva yapılırdı
Bütün okul bir ağızdan bağırırdı maçlarda
Okulların adına tekerleme dizerek
Sakarya salkım saçak
Altınyurt ondan alçak
İstiklal yıkılacak
Var mı Necmi Muammer’e yan bakacak diye

Zile kalesinin ortasındaki kuleye
Çan saati derdik
Bir kalenin surlarına çıkmak yasaktı çocuklara
Bir de Yerler mühürlendi dediği için anamız
Karanlıkta sokağa çıkmak yasaktı
Çocukluğumuzda çocukluğumuz vardı