Çocukluğumun gölgesinde

Ahmet Nejat Alperen
1763

ŞİİR


29

TAKİPÇİ

Çocukluğumun gölgesinde


Bir taştı elimde oyunla dolan an,
Gönlümde tüterdi o eski zaman.
Rüzgârla yarışan o çocuk figan,
Göklerde salıncak, içimde cihan.

Avuçta toprakla büyürdüm her gün,
Dizimde açardı yarayla hüznün.
Bir çorba buğusu, annemle düğün,
Sıcaktı hayalin, serindi yüzün.

Cebimde misketler, düşümde seher,
Gemiler yüzerdi kâğıttan, meğer…
Ne vakit sustuysa içimde hüner,
Salıncağın yerin boş kaldı, keder.

Sokakta silinmiş o çocuk izi,
Bir resim, bir gülüş, bir eski sızı.
Şimdi her pencerem bakar yalnızı,
Bir sesle titrerim: “Gel ey yıldızı…”

Ey kalpte uyuyan o bahar soluğu,
Uğra da sarılsın yüreğim suğu.
Kuşlar dut içinde söylesin buğu,
Ve çocukluğumda bulayım ruhumu…

Ahmet Nejat Alperen
Kayıt Tarihi : 6.8.2025 10:15:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!