Çocukluğumu Çaldım. Şiiri - Nevzat Uçar

Böyle gece yarıların da
Sevinçle uykudan uyanarak
Gözlerimi uzaklara yatırarak
Geleceğim dediğin sabahı bekleyişler
Yüzüm de öylesine mahcup gülüşlerle
Sabahı beklediğim hiç olmamıştı.
.
Yıllardır böyle bir sevinç yoktu içimde
Aslın da o zamanlar benim
Senden başka hiç kimsem yoktu.
.
Senden önce,
Neşter vurularak yaralanmış
Narkoz komasın da nefes alabilen
Yalnızlıklar müdavimi bir çocuk vardı içimde
O çocuk,
Müebbete mahkum edilmişti yani.
.
Aldığım darbelerin kanattığı yüreğimi
Hiç sakınmadan sundum sana.
Yaşanmış tüm acılarımı unuttum seninle.
.
Ve seni bana olan sevgini öyle derin,
Öyle gizli bir yerinde sakladım ki yüreğimin
Kimse bilmesin nazar etmesin istedim.
.
Sil baştan diyerek,
Umutlarımı tazeledim seninle
Yaşama sarılmama sebep oldu gelişin
Geldin çocuksu duygularla hiç karşılıksız
Çıkarsız bencillik etmeden sevdim seni
Gözlerime bakarken,
Ellerinle dokundun yürek yaralarıma
Sevgiyi unutmuş biçare yüreğimi serdim
Hiç tereddüt etmeden ayaklarının altına.
.
Sevgi ile dokundun önce
Kokunu sürdün tenime sonra
İçim de yaşayan çocuğu gördün yüreğinle
Sevdin okşadın tanıdın onu.
.
Ve sonra.
Öylesine zamansız
Öylesine sebebini söylemeden
Adeta kaçarcasına
Hiç acımadan,
Veda bile etmeden giderek
Yaralarından öperim dediğin yüreğimi
Tırnaklarınla sökerek
Beni yaşarken ölmeye mahkum ederek
Yüreğimde ki çocuğu çalarak gittin.
.
Sana söylemiştim oysa
Terk etmeler bana göre değil,
Yaşadığım tecrübelerden biliyorum
Ayrılık en çok da
Kalana değil.gidene koyar demiştim.
Sevgiye olan saygımı katlederek
İçimdeki yaşama sevincimi bitirerek
Umudumu ayaklarınla çiğneyerek
Hayat verdiğin
İsyankar duygularla yaşama döndürdüğün
Yaşama sebebimi elimden aldın
Sen benim yüreğimde ki çocuğu çaldın.
.
Ahmet Nevzat uçar.
11/Kasım/2018. Saat:04.40

-