Pencerenizin altından hep geçerdim
Başımı kaldırıp camınıza bakardım
Bazen görürdüm seni bazen de göremezdim
Hayal ederdim sanki ordaymışsın gibi
Orda olduğunda el sallardın çaktırmadan
Sevinirdim biliyordum sende uzaktan
Uzağa beni sever beni özlerdin,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta