o küçük çocuğa bir söz vermiştim
ben sadece aşk yazan şairlerden olmayacaktım
tuttum mu dersin
bence tuttum
sadece aşkı değil bu kağıda seni yazıyorum
sen aşk değilsin ki
aşkın ötesindesin
seni duygulara sığdırmak da ayıptır
sana duyulan duyguları anlatmaya çalışmak da
şimdi küçük çocuk bana sen kulak ver
kalorifersiz bir evde
okul sabahları diş dişe vurarak büyüdün sen
karnını kendin doyurdun
kendini kendine öğrettin
yaşamamayı da tattın
yaşamayı da
erkeksin ağlama dediler
ağlamamayı da öğrendin
bak şimdi bir kız için
bambaşka hayallerdesin
parmaklıkları bükecek güce de sahipsin
için dolu dolu patlayacak
geceleri uykusuzsun
sabahları uyumsuz
neden bu duaları dindiren sevdan
neden sızıları dahi romantize edişin
akşam üstü iç çekişlerin
ve dumanla arandaki samimiyet
ölmekten yaşamak
yaşamaktan ölmek çıkaran sen
şimdi her nefese şükrediyorsun?
Kayıt Tarihi : 30.8.2024 16:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!