Çocuklugum Şiiri - Oral Koca

Döndümde dün yine
çocukluguma
gördüm onu,
bir çatı altında üşüyüp kalmış.
uzattım ellerimi,
dostlukla ona.
hissettim ürperdigini,
bakışlarımdan
elinde kar çiçegi karlar içinde
gözleri gözümde takılı kalmış.
gel dedim kaçma benden
uzat ellerini,üşümüş ellerin,
uzat koynuma.
bak döndüm yanına
sarıl bırakma beni
sarıl boynuma.
gel
aşık oynayalım seninle
istersen hamam kubbesi
öyle özledimki neşeni
ne olur gel oynayalım biraz
şimdi çagırır seni
annenin şefkat dolu sesi.
topraktan yaptıgın o güzel kale
hala yerinde duruyor gibi
ellerin kir içinde elbisen çamur
yedigin lavaşın tadı agzında,
tepeden tırnaga çocuklaşmışsın
yüregim
seninle vuruyor gibi.
yaptıgın uçurtma teller üstünde
güneşten kavrulup
iskelet kalmış,
kaç mevsim gelip geçti
bilemiyorum.
yüregim tellerde takılı kalmış.
kemanı bırakıp top koşturdugun
o düzlük
şimdi evlerle dolmuş
nerede o çocuksu düşlerin
neclası ayteni
hepsi yok olmuş.
gün dönüp karların eridiginde
buldum seni yine
o çatının altında
yamalı çorabın yırtık papuçun
kurutmak için hala elinde.
tanyanın sagdıgı sütün tadını
seninle birlikte
tatmaya geldim.
sen orda kal
gelme benimle
ben gine gelir ararım seni.
bir arzu ki hala içimde
seninle elele tutuşabilmek
kaderi yenipte o çatının altında
seninle yeniden var olabilmek