Çocukluğum Şiiri - Abdulvehap Hazar 3

Ne güzel koşardık tuzlu yollardan,
Toplanma alanı köydeki meydan.
Bıkmazdık, usanmazdık oyundan;
Çocukluğum geldi, ah şimdi aklıma.

Kerpiç kokan evlerde hatıralar asılı,
O desenli kilimde muhabbet basılı.
Tandırda pişen balık, ekmek; velhasılı
Çocukluğum geldi, ah şimdi aklıma.

Dizlerde yara bere, yırtılmış pantolon;
Ayakkabı çok lüks, yapılmış naylon.
Ne vardı televizyon, ne de telefon;
Çocukluğum geldi, ah şimdi aklıma.

Saçlar sapsarı, toprak kokar her biri.
Kalbiniz değil, elbiseler alırdı pası kiri.
Meleşir koyun, keçi sevindirir fakiri;
Çocukluğum geldi, ah şimdi aklıma.

Yağmur yağınca damlatırdı damımız,
Sıcak kalırdı her daim yer tandırımız.
Kedi ekmek isterdi, miyavlardı mızmız;
Çocukluğum geldi, ah şimdi aklıma.