Oturmuşum koltuğun her zamanki sol köşesine
Bir elimde kumanda geçmişim kalmış ötekine
Kafada tilkiler hiçbir kuyruk dokunmuyor birbirine
Bir tarafım dolu öteki düşmüş olanların derdine
Çocuklar koşuşuyor sonu yok odaların
Bir soru sağdan öteki belirsiz konuların
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta