hırpalanmış bir umuttu oysa çocukluğum
sevgiye aç insanlığa muhtac
gözlerimin yorgunluğu zihniyetime kefendir adam bu yüzden;
yorgunluğumu taşıyamaz bedenim
gecenin ayazında tütün kokulu ellerim kalem peşinde
yazmıyor yazdırmıyor sensizliğin
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Birilerini çocukluklar da bıraksak ta, İÇİMİZDEKİ ÇOCUĞU yaşatmalıyız.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta