Çocukluğum Şiiri - Fatih Akar

Çocukluğum,
Öksüz, yetim duyguların,
Korkuların, kaygıların kuşattığı,
Kırık dökük,
Boynu bükük çocukluğum.

Çocukluğum,
Türlü sefalete tanık,
Dünyaya gelmekten sanık,
içli, yanık çocukluğum.

Çocukluğum,
Ahşap pencerede buğum.
Üzerine resmettiğim,
Çiçeğim, güneşim, kuğum.

Bir ufacık damlacıktan,
Yalancıktan mutluluğum.

Çocukluğum,
Boğazımda düğüm düğüm,
Boğum boğum hıçkırığım.
Can yangınım, kalp kırığım.

Umutları hayallere,
Bir çırpıda bağlayışım.
Bir gülüp bin ağlayışım.

Çocukluğum,
Amansız, zamansız güzüm.
Derin acılardan olgun,
Bitkin, bezgin, solgun yüzüm.

Yalnızlıkta izlediğim.
Siyah beyaz eski bir film.
Başrolde o bahtsız, garip,
Ruhu doğuştan muzdarip,
Çocukluğum.
Aşamadığım engelim,
Kıramadığım kabuğum.

Gizlediğim bir sır gibi,
Bir suç gibi, kusur gibi,
Mahiyeti bilinmeyen...

Sanki birkaç asır gibi,
Hafızamdan silinmeyen,
Çocukluğumdur nitekim.

Kader, bazen kurban seçer,
Mutlu anlar gelip geçer,
Gam ve keder ağır çekim.

Düşünürüm, aklım sürçer,
İçimdeki düşük kaşlı,
Gözü yaşlı o çocuk kim?

Çocukluğum, çocukluğum.
Masallardan murat almış,
Yarım kalmış,
Çocukluğum.