Çocukluğumun evi.
yeşil boyalı,
bahçeli,
küçük ama sevimli.
Bahçede kocaman bir erik ağacı,
Altında eski bir tulumba.
Islatırdık kendimizi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
cok güzel özlem doglu siirinizi kutlarim kaleminize saglik
tatmin edici
Falcı Kız'ın şiirleri beni etkiliyor.
Tarzıyla, duygu ve kurgusuyla mükemmel bir şiir.
Tam Puan + Ant.
Sevgilerimle....
Nafi Çelik
bunu ben mi yazdım, bu ev benim çocukluğumun evi...
kutlarım bu sade kalemi...
çoçuklugumuz hep güzeldir ve hiç unutmayız kutluyorum şairi
Cok güzel bir siir;kutlarim sizi
Tadında bir sunu olmuş severek okudum mükemmel dedikce mükemmel yüreğini yürekten kutlarım başarılar daima yanında olsun
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta