Çocukluğumu bazen anımsarken,
Gözyaşlarım hiç durmasın istiyorum.
Çocukluğumdaki gibi hıçkıra hıçkıra,
Ağlamak, içimi dökmek,
Bir haykırış ve yüksek zirvedeki
Taşların bile duyacağı kadar tüm hevesimle
Bağırabilseydim keşke,
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken
Devamını Oku
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken




Sevgili Sedat, Çocukluk dönemi; Binanın Temelidir. Yaşam o temel üzerinde devam eder ki, temel ne kadar sağlam olursa hayat boyu zorlukları yenmek de o derce kolay olur, başarılı olursun. Yaşadığımız sürece içimizdeki çocuğu hiç bir vakit öldürmemeliyiz. Çünkü içimizdeki çocuk Yaşamın LOKOMOTİFİDİRI/Enerjisidir. Sevgilerimle...
03 Eylül 2013
Kubilay ÇEPE
bu şiirini okurken duygulandım bana çocukluğumu hatırlattı yüreğini sağlık kardeşim
İçimizde çocuğu öldürmeyelim maziye geri dönüş yok
Ama içimizdeki çocuğu yaşatmak imkanımız var
Demek ki çok güzel bir çocukluk yaşamışsınız +10 tam puanımla şair dost umuzu tebrik ediyorum Sevgiler hiç tükenmesin :)) içinizdeki çocuğu sevin
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta