Çocukluğum Şiiri - Ali Aslan 2

Ah o eski günler ah
Hani şöyle beş on yaşları
Ne güzeldi
Korkularım öcülerim
En kıymetli bilyelerim
Telden araba birde

Ninem dedem anlatırdı
Annem babam destek
Dualar okurda girerdim mezarlığa
Dinelmesin karşıma hortlak
Gece falan geçmezdim

Kızmıştım ilk duyduğumda
İstanbul'da mezarlıkta
Alem yapıyormuş birileri
Hemde geceleri
Torpil geçiyor sandım
Orada ki ölüleri
Nerden bilsin çocuk
Ölüleri yiyen dirileri

Yidiğim ot yemeyi
Mezarlıktan toplanmış
Tuvalete gideceğim
Öğrenmezmiyim
Tuvalet banyo
Şeytanın cinin evi
Banyo neyse nede
Tuvalete gidip
Evlerinin içine etmek

Bu ğüne kadar
Bir şey demediler amma
Kızarsa mezardakiler
Ver otumun

Korka korka
İade etmiştim mezarlığa
Çocukluk işte
Cık cık

Ah be ah
Ne büyük özlemdi büyümek
Şöyle siğara rakı içmek
Yalan söylemek gerine gerine

Annem hastayken
Kaldım amcamın yanında
Erkek adamdı amcam
Nasıl çekerdi siğarayı rakıyı
Bide vurdumu yenğeme

Yakı verdim siğara
Bir tekme kıçıma
Kızmıştım
Büyümemi istemiyor yaa
Gece korkunca
Sen erkek adamsın diyorda

Nerden bilsin çocuk
Büyüdük apıştık