Yaşamak, bir sofra ki çocuğum;
İnsan, ölürken bile gideremez açlığını.
Sevgiyse bir içki, keyifleneceğin,
Sahtesine kapılıp, zehirleme dünyanı...
Önce kendini tanı çocuğum.
Gerçekler katıdır, acı verir insana;
Özlemlerini unutma ama, her adımında,
Sakın hayallerinin tutsağı olma...
Bir gün, bir gölge çöker de yüreğine;
Kimseler kalmazsa yakınında, dost bildiğin,
Kişilere verdiğin değerleri anımsa,
Hatayı kendinde ara çocuğum...
Seneler korkutmasın seni çocuğum.
Kötü değiller inan, yanılgı kadar.
Herkesin kaderi sonunda ölüm,
Oysa her aldanışta bin ölüm yatar..
Birgün seni de anlayan çıkar çocuğum;
Hayal kırıklığına yer verme yaşamında.
Acı çekeceksen, gereği ne sevmenin,
Ölüm se çare değil, kaçmak korkakça..
Bir şeyler yapmalısın, ömürler kısa,
Bir Güneş'te sen yarat, onur duyduğun,
Yaşamak zaman, zaman boş görünse de,
Uğrunda savaşmaya değer çocuğum..
26/08/1977
H Hikmet EsenKayıt Tarihi : 24.2.2006 06:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir Güneş'te sen yarat, onur duyduğun,
Yaşamak zaman, zaman boş görünse de,
Uğrunda savaşmaya değer çocuğum..
Ne güzel bir öğüt.' Bir güneş'te sen yarat onur duyduğun ' harika dost. Yüreğine sağlık.
Şiire yorum yazmadan önce diğer yorumlara göz gezdirirken oğlunuzun mesajını okudum.Hani deriz ya'' tarih yargılasın'' diye...Edebi anlamda belki çok şey yazılabilir ama görüyorum ki siz sadece şiir yazmıyor aynı zamanda baba-oğul şiir yaşıyorsunuz.Ve yaşarken daha kendi tarihiniz içinde, öğütlerinizin yerine ulaştığını görebilmenin keyfini çıkarıyorsunuz sanırım.Ne mutlu böyle bir babaya ne mutlu böyle bir oğula...Her ikinizin de yüreklerine sağlık.Hep sevdiklerinizle dileklerimle...Saygılar...
TÜM YORUMLAR (11)