Mavi göğün ortasına açtığım
o ihtişamlı sofraya,
kavak ağaçlarından tırmanan
sürü sürü çocuklara,
ruhumun kanatlarıyla
uçak,
kalbimden sevgi.
Sersem
Ah, bulaşmasa yeryüzüne
tek bir çocuk.
Ah, buluştursam
gökle
tüm çocukları;
gülüşleri hayat olur
ölüm çiçeklerine.
Kayıt Tarihi : 14.11.2021 02:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İncinen tüm dünya çocuklarına
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!