Çocukca hayallerim vardı benim,turkuaz rengi gözyaşlarımla akıttığım içime.
Bir uçurtmanın omzunda,dünyanızı alıp götürmek içimdeki o adı konmamış,tazecik duygulara
Ellerim gibi tenim gibi...
Yaşımca değil,tüm koca adamların yaşı kadar sevgi yaşamak,küçük,telli arabamla ve beyaz noktalı,kahverengi bağcıklı ayakkabılarımla...
Korkunun en dayanılmaz anında,hayatla ölüm arasındaki o derin ve farklı yansımayı görüp,hayrete düşüp kaçarken kapaklanıp yere ve kanarkan ellerim,büyüyor gibiydim sanki ...
Büyüdükçe rengi solan düşlerimdi.
Eskiyordu gökkuşağım.
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta