Çocukluğumun anılarından;
Gazoz kapaklarımı çaldılar,
Renkli misketlerimi kaybettim,
Şeytan uçurtmam yırtıldı.
Ne ayı oynatan Çingene/ler kaldı,
Ne hamamda bayılma taklidi yapan ayılar,
İhtiyar halalarımın anlattıkları
Masalları da artık hatırlamıyorum bile,
Ya çocukluğumun öğlen uykusu.
Yıllar var Cin Ali,Tom Mix okumuyorum,
Çelik-çomak da oynamıyorum,
Siyah önlüğüm renkli silgilerim,
Tahta kokulu kalemlerle yazmıyorum.
Artık kurşun döktüğüm ceviz başlarımda yok,
Ama arap kızlı Mabel sakızların tadını unutmadım.
Kiremit tozlu yollarda,uzun zamandır
Tel arabalarımı sürmüyorum,
Saklambaçta oynamıyorum,
Kukaları da devirmiyorum hiç,
Yok artık,ikindin yağmurlarının
O ıslak tadı,toprak kokusu.
Tel dolaptan aldığım,peynir ekmek,
Bakır kaplı maşrapadan içtiğim su,
Masum beş taş oyunları,
O günlerin tadı damağımda doğrusu.
Kaçırdığım trenlerin ardından
Yalın ayak deli gibi koşmayı,
Parasız gezmeyi özlemişim.
Çıkmaz sokaklarda durmuş,
Parke taşlarının arasına sıkışmış,
Geçmişe,anlamsız bakıyorum öylesine,
Gene de hep bir yaramaz çocuk var içimde.
Kayıt Tarihi : 19.7.2015 10:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hayellerimiz umutlarımız vardı bizim
tükenmeyen zamanlarımız vardı bizim
tatlı anılarımzdan başka ne kaldı şimdi elimiz de üstadım aldı beni benden geçmişe götürdü bu güzelim şiiriniz yüreğinize teşekür ederim sağol
Teşekkür ederim Sayın Karabulut,beni çocukluk anılarıma götürdünüz,kısada olsa,mutluluğu tatmaz güzeldir.tebrikler ,yüreğinize sağlık.Tam puan.
TÜM YORUMLAR (3)