gökyüzü gibi şu çocukluk hiç bir yere gitmiyor*
demir alıyor limandan şimdi
şaşkınlığımıza dudak büken o gemi
günler hüzünlü köşelere gizlenen
kız çocukları gibi
ağladığında
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
