Hayranım şu uçurtmalara
alırlar götürürler beni uzun uzun ipleriyle
çocukluğumun serin rüzgârlarına
bulutların yağmur kokusudur buğulanan
vişne dalında ve genizimde
ben elifba bilmeyen anamın dizinde
duvardan yeşil torbasından
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Değerli şair dost, yüreğine, eline sağlık, şiirin alıp alıp götürdü beni çocukluk yıllarıma ve geri dönünce, yaşam tablosunnun ne kadar gerçekçi bir fırçayla resmedildiğini bir daha farkettim. Başarını tebrik ederim!!!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta