Dünyaya geldiğim andı:
“Acaba şimdi ne olacak! ” telaşındaydım,
Bir de çevremdekilerin nazarlarındaydım.
Gelenler birbirine sarılıp öpüşüyorlar,
Sonra da beni incelemeye dalıyorlar:
Burnuna bakın aynı annesi!
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Tebrikler Hasan kardeşim, güzel bir şiir. Bir türlü büyütmüyoruz çocukları!
Selâm ve dua ile...
Bekliyorum şimdi;
Ben ne zaman ben olacağım?
Bilmem ki!
:::))))
harika..
karanlık kış günlerini, ve hüzünlü ruhları gülümseten ve bir o kadar da gerçekçi bir şiir.
saygılarımla.
Bilseler böyle konuşmaların zararını yaparlar mı.Güzel bir anlatım.
çekilen birşeyler illaki var dünyada birine çekmese çektirirler kutlarım saygılarımla
Allah gecinden versin büyükler ölüp gitseler bile, arkalarından hep diyecekler, rahmetli......... çekmiş..
Bizden, sizden sonrada bazılarını, size veya bize çektirecekler..
Hiç sen sensin, ben benim felsefesini işlemeyi öğrenmemişler, öğretmiyorlar, öğretmiyoruz dostum..
Olay bu... Daima birilerine çektiriyoruz işte..
sevgiler..
Bekliyorum şimdi;
Ben ne zaman ben olacağım?
Bilmem ki!
yorum yok
ben olsam şu soru işaretlerini kaşldır rım
salim erben
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta