Çocuk Olmak Şiiri - Kadir Kavuk

keşke çocuk kalsaydım da
elma şekerim olmasa; ağlasam
gofretimi çalsalarda
babama söylesem.
keşke çocuk olsaydımda
saklambaçta ebe olsaydım.
şimdi büyüdüm
adam oldum.
bütün yükü üzerimde hayatın
ama kaldıracak gibi değilim
eziliyorum günbegün.
bu dünya bana fazla geliyor.
çirkinlikleri küçükken bilmeyen yüreğim,
şimdi güzellikleri unuttu.
iki yüzlü insanlar bana ağır geliyor.

keşke çocuk olsaydımda
bilmeseydim bunları
saf yüreklerle misket oynasaydım yine.

parklardan papatya yolsaydım
güzellikler adına
çocuklara derseydim
her demetini.
yine saklambaçta ebe kalsaydım.

çocukça fikirler üretip
dünyayı yeşile boyasaydım
rüyalara dalsam eskisi gibi
herkesi beyaz adam yapsam
sonra ağlasam
beyazım bitti diye.

çocuk olmak vardı
okul yolunda kovalamaca oynamak,
düşüp incinmek vardı.

ne dünya derdi,
ne açlık, ne sefalet,
çocuk olmak vardı.