Gecenin ve gündüzün, gün olduğunu bilmezken,
Gözü yaşlı annemi, anlamazdım hiç.
Çünkü, bilinen tek şeydi bilmemek,
Yaşamaktı o günleri, çocuktum ben.
Ağaçlı ormanların içinde, kaybolmak bile,
Zamanı unutup, hayale dalmak bile,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
