Çocuk Şiiri - Dede İrfan Çelik

Dede İrfan Çelik
287

ŞİİR


20

TAKİPÇİ

Çocuk

ÇOCUK
Hani bir çocuk vardı
Sokakta
Evimi unuttum diye ağlayan
Siz görmüştünüz onu
Hani elinden tutmuştunuz

Çalı diplerine sinerdi en çok
Ya da kulübe yapardı dallardan
Nasıl da büzüşürdü
Nisan yağmurlarında
Hani şu evini özleyen çocuk

Çokçası çamurlara basardı
Bir de su birikintilerine yalın ayak
Bir ağlama sesi gelirdi evlerden
Bizlerden biri o çocuk
Çocukluğuna sımsıkı sarılan

Anlayamadan oldu her şey
Birden bire oldu
Şimdi parklarda oturuyor sırtı dönük
Kocaman bir çocuk.

DEDE İRFAN ÇELİK

Dede İrfan Çelik
Kayıt Tarihi : 15.4.2014 00:23:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Saniye Yıldırım
    Saniye Yıldırım

    'çocuk kalmayı becerememiş ve kirlenmişler' anlar mı ki sırtı dönük parkta oturanın kafasından ve kalbinden geçeni? kendince saçmalıklar ve 'belki' ler üretir. Bilemez..Hiçç de bilemeyecek. Hissedemediği sürece bilemeyecek...

    Cevap Yaz
  • Meltem Ege
    Meltem Ege

    ahan da sanki ben :(

    Cevap Yaz
  • Volkan Aksal
    Volkan Aksal

    o çocuk büyüyüp adam olduğunda, hep aynı yaşta kalan bir çocuk taşıyor beraberinde, kendi içinde.. hep aynı umutla, hep aynı ışıkla ve inatla, bilerek zorluyor bütün kapılarını ömrün, daha güzel, daha aydınlık, aşk dolu ve daha yaşanır bir dünya için.. yoksa ne diye sızlayabilir ki için, bir bankta dünyaya kapatarak kendini...... kutlarım hocam.. çok güzel bir şiirdi.. saygılar sunuyorum..

    Cevap Yaz
  • Cevat Çeştepe
    Cevat Çeştepe

    Kendi çocukluğumuzun içinde yaşar bütün çocuk öyküleri ya da anıları... Bir tarafında mutlaka kendimizi buluruz...
    Akıbet de aynıdır bütün öykülerde...Bir parkta sırtımızı döner yaşama, öyle otururuz...
    Kaleminize sağlık sayın İrfan Çelik...

    Cevap Yaz
  • Arif Tatar
    Arif Tatar

    Anlayamadan oldu her şey
    Birden bire oldu
    Şimdi parklarda oturuyor sırtı dönük
    Kocaman bir çocuk.

    Hayalimizde büyütüp sakladıklarımızı hiç unutmayacağız; bizden başka onu bilen de olmaz... Arada bir özenle açıp yoklar, gülümseyip severiz... O, bize yeter; işte bunun için, çocukları, çocukluğu özleriz... Koskocaman yetişkin olsak da... Yeter ki çocuklar ağlayıp solmasın...
    Yazan gönle teşekkürler... 10 puan +ant. Işıklı sevgilere bir gülümseyişti...

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (8)

Dede İrfan Çelik