En yakınındakine yönlendiriyordu öfkesini.
Sistemle çatışamıyordu.
Kendisini asıl sömürenlere, kendisini hayatın en alt merdivenlerinde tutanlara isyanını haykıramıyordu.
Etrafı kuşatılmıştı.
Bir kelime etse sokağa terk ediliyordu.
Bir ters baksa, bir kaş çatsa işsiz kalıyordu.
Yalnız kalıyordu, cıbcıbıldak.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
