çocuğun çığlığı gibiydi sesi
yüzyıllar öncesinden gelir
çözemedi kimse susuzluğunu
bir serinlik yağar ya
bunaldığın yaz gölgelerinde
öyle bir şey
dökülüveren bir anlık üstüme
ö düşmüyor yumuşak dokunuşlarda
sözcükler ö süz öksüz şimdi
titriyor sensizliğime yüreğim
içim dolu dökülecek gözyaşlarım
belki sensiz bomboş
düşlerime bakarım
kapanmış düş defterim
formatı eksin sanırım
çığlığın acı poyrazla gelir
bir uğultu gibi
şimşek çakışındaki ürperti gibi
süremler sancı içinde
gecelerde sindiğin yeter
çık gel güneşli bir güne
kucağımda olsan kabak gibi
100911denizli
Kayıt Tarihi : 13.11.2011 15:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!