Bir çoban yaşardı dağların en tepesinde.
Aşıktı doğaya Rabbimin yarattığı herşeye.
Yanık türküler çalardı kavalıyla sevgiliye.
Akardı gözyaşları, aldırmaz çalardı yine.
Aşıktı köyün en güzel kızına, deliler gibi.
Yanıyordu için için, aklında hep sevdiği.
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
