Milyonlarca yağmur damlası oynaşırken camda,
Güz ve gece… Hatıra bahçemde şemsiye açmayı unutmuş,
Binlerce mayalanmış duygu var ıslanmış.
İç çekmelerin sıraladığı nefes trendinin en sonunda,
Ben menekşeler narinliğinde gecelerle doğmuş,
Ve şiirim hercailerle yoğrulmuş.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta