Çivi Şiiri - Deniz Durukan

Ne sperm izi, ne doğmamış çocuk korkusu
çürük bir elma tadı dudaklarımda
artık korkmuyorum ayna
kızıl bir pencereden bakıyorum hayata

bir cinayeti paylaşıyoruz, ürkek
kırık dökük karanlığı kestikçe
çoğalıyoruz dar alanda
geniş aşklar yaşıyoruz

şimdi demiri hiç atılmamış
kırmızı sandallar geçiyor içimizden
alçalıp yükselen bir akşamda
sözlerin
boşalıyor ağzıma
bilindik suçlar işliyoruz
küf kokan odalarda

suç iyidir!
kirli bir delikten aktıkça
pıhtılaşan tırnak izidir, eskidir

ayna! gittikçe büyüyor içimdeki ölü

aşkın paslı bir çivi gibi
çiziyor yüzümü.