Çirkin Ördek Yavrusuyum

Ne Camiye Ne Havraya

(varoluşun serseri mayası üzerine)

Ben ne camiye yararım, ne havraya,
Bir başka hamur benimki, başka maya.
Alevsiz bir kıvılcımım, küle varmadan,
Ne secdede huzur buldum, ne duvarda dua.

Yoksul bir gâvurum içimdeki isyanla,
Çirkin bir orospunun yalnızlığı var yana yana.
Ne din umurumda, ne cennet müjdesi,
Ne dünya gözümde, ne ahiret hissesi.

Çirkin ördek yavrusuyum; sürgünüm kendi bedenimde,
Bakışlarım diken, aynalar hançer elimde.
Et kemik ceset yığınıyım bu gezegende,
Ruhu unutulmuş bir tanrının terk ettiği bedenle.

Yürürüm, yürürüm, bir anlamı olmadan ayaklarımın,
Yıldızlara bakarım, onlar da küsmüş gözyaşlarıma.
Ne hakikat çağırır beni, ne yalan bağırır,
Sadece ben varım: ne seven, ne sevilen, ne aranan…