Yalnızlığı giyiyorum üstüme yavaş yavaş
Gün geçtikçe tam oturmaya başlıyor bedenime
Yabancılık da çekmiyorum artık
Alışıp her gün giydiğim kıyafetim oluyor
Kurtulmaya çalışıyorum
İnancım bedenime büyük gelmeye başlıyor bu sefer de
İçinde kayboluyorum
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Yaşamın Yükü şiirimde geçen iki dize:
"Ateş suya vurur, buğusu bulut olur.
Yalnızlığını örtersin, açlığın açıkta kalır."
Ya örtersin ya giyersin ya da herşeyden arınıp ben buyum, dersin.
Kim çıplak hissetmez ki kendini zaman zaman,hem giyiniklik ayıp örter mi ki?.Yüreğinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta