Bir kızıl tütsünün deminde ısınır yüreğimiz
Gösterişsiz ve sessiz.
Elimiz sanata ölüm bize düşer
Şafakların
Gözyaşlarını kuruttuğu yerdir sılamız
Gurbetse şafakları boğan yer…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta