Çıplak ayakla basıp toprağın bağrına,
Ayaklarımı yaktım sıcaklığıyla.
Bir bırakılmışlık kendimi,
Teslim edilmişlik,
O doyulmayan ılıklığa.
Ben de benzemişim biraz toprağa.
Anladım varlığım suçlu.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Muradınızın gözünüzde kalmaması dileği ile.İyi yolculuklar dilerim kendi yüreğinizin hikayesinde;yolculuğunda.Hasan Tan
yüreğine sağlık fatma hanım...kutlarım
Dost yüreklere ise dört elle,
Sarılmaktır muradım.
Şiiri tamamlayan bir final.İçerdiği mesaj çok anlamlı
Alana ve anlayana türden.Kutlarım.Sevgiyle.
Dost yüreklerden başka neyimiz var tanrıdan başka.. Tanrıya sormaya gerek yok.. Zaten o dost olun, sarılın, riyakar olmayın deyip duruyor. Şiirin çok güzeldi. Tebrikler..
Güzel,bizlerde size sarıldık Fatma Hn.
Kutluyorum güzel yüreğinizden akan dizelerinizi
Saygıyla sevgiyle
Sorma hakkımız olsa sorulacak çok şey var ama.sanırım katlanmak gerekiyor.Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta