1
Kendini etrafında var ettiğin o boşlukta kaynayan öfke şimdi başka şeylerden sana doğru akıyor. Bu oda senden nefret ediyor. Ana avrat küfrediyor ortada duran sehpa. Duvara çok önceden çakılmış, üzerine asılı hiçbir şey olmayan onlarca çivi, katil arıları gibi... Bir adım atmanı kolluyor çelme takmak için ayağının altındaki kilim. Bu oda senden nefret ediyor ve sen artık delirdin.
2
Göz kapaklarının içinde dolaşan o rengi tekrar görmemek için dakikalardır duvara diktiği gözleri kapandı sonunda ve tuzlu bir sıvıyı akıttılar yanaklarına. Islaklık onun parmak uçlarına dönüştü. 'Bir sabah kör birinin karşısındakini tanımak için uzanan elleriyle dokunmuştu yüzümün iki yanına, dudağıma...'
3
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
"Duvara çok önceden çakılmış, üzerine asılı hiçbir şey olmayan onlarca çivi, katil arıları gibi."
kapkara bir leke duvarda....
Yüreginize saglık Hüsamettin Sungur
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta