Çınarın Altında Şiiri - Aşk Aşkın Şehri ...

Sen geldin ay bile saklandı perde ardına,
Ayak sesin, rüzgârı susturdu bir anda.
İzini sürmüştüm sokak aralarında,
Kalbim, tenine çarpıp durmuştu hani,
Ellerin soğuktu ama gözlerin değil,
Göl kenarında bekleyen gölgem gibiydin.
“Geç kaldım,” dedin, “ama solmadım.”
Sana inanmak mı? Geceye dokunmak kadar mümkün...
Çınar altında konuşmadık, bakıştık sadece,
Sessizlik, en dürüst sözlerden fazlasıydı belki de.
Zamanı unuttuk; bir martı çığlığı hatırlattı
Gecenin bile biteceğini, senin gitmen gerektiğini...
Ve gittin.
Ama toprağa kazındı adım adım gidişin,
Ben hâlâ o çınarın dibindeyim.
Yüzümde rüzgâr ama sesin yok artık içinde.
Aşk