Başımın üstünde çınar diye bir ağaç
Ben büyürken dallarının altındaydım
Gökyüzü kalbime derin bir yara aç
Deva bulmam dertlere hep adaydım.
Yaprakları düşerdi korurken rüzgardan
Sararırdı solardı neden ki hiç bilmezdim
Saçları ağarmazdı onlar hep kardan
Mevsimler geçer dedim hiç silmezdim.
Kuşlar yapar yuvayı; hem ağaç hem yuvaydı
Olmasaydı sıcaklığı sevgi nedir görmezdim
Gönlümün ilkbaharı onun adı sevdaydı
Onun filiziyim, olmasa böyle uzun sürmezdim.
Düşerdi üzerime dalları, kırılırdı kırardı
Ben hep rüzgarı, dallarını suçlardım
Düşerdi üzerime gölgesi sarardı sarmalardı.
Şefkatinle büyür hergün biraz uçlardım.
Bana bir gün dedi sen de çınar olacaksın
Sevmeyi hiç bırakma sana bu tek öğütüm
Bazen yalnız bazen anlaşılmaz kalacaksın
Anladım seni annem şimdi salkım söğütüm.
Kayıt Tarihi : 4.4.2007 22:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!