Hayat, babalarla başlar
Gökyüzü onların gölgesiyle dolar.
Çınar gibi dimdik, meyvesiz ama yeter,
Bir gölge, bir nefes, bir huzur kadar.
Gidenlerin ardından dualar yükselir
Her kelimede özlemin sesi belirir.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta