Hangi güzel vardı, toprak olmadı..
Hangi ceylan göz vardı, yere akmadı..
O toprağa mahkum, gönülse ona..
Zevalse cehennem, mümkün mü tahammül!
Zevalden gelirken, feryatlar bekaya yükseliyor..
Sense fani bir fenada mahkum, nerede aşk-ı beka..
Güneşe sevdalı bir gönlün penceresinden bakıyorum..
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta